کد مطلب:47997 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:5

گنجینه پرسمان » قرآن

آيه يا سورهاي كه در مورد حقانيت قرآن از تحريف بوسيله خداوند، نازل شده در مورد آن توضيح دهيد.

تحريف، به معني تغيير حروف و كلمات يا تغيير معاني آن، بر دو قسم است: تحريف لفظي، تحريف معنوي. تحريف لفظي، يعني تغيير دادن الفاظ با كاستن يا افزودن كلمات قرآن، و تحريف معنوي به معني تفسير به رأي قرآن است.

تحريف لفظي خود بر دو قسم است: 1. افزودن بر آيات، 2. كاستن از آيات. هيچ يك از مسلمانان، قائل به تحريف لفظي به معني افزودن بر آيات و كلمات قرآن نيستند. و شيعه و سني آن را انكار ميكنند. آنچه مورد بحث واقع شده، تحريف به معني كاستن از آيات است. در مورد عدم تحريف قرآن، دلايل فراواني وجود دارد كه به برخي از آنها اشاره ميكنيم:

الف) دليل عقلي: بشر به تنهايي و با استفاده از عقل و علم خود قادر نيست به كمال نهايي ـ كه غايت آفرينش است - برسد، پس لازم است از باب حكمت و يا لطف الهي، راهي تضمين شده وجود داشته باشد تا فلسفه آفرينش تحقق يابد و نقض غرض نشود. از طرفي، با امكان تحريف قرآن - كه تنها سند آسماني تأمين سعادت و كمال بشر استديگر راه تضمين شدهاي باقي نخواهد ماند، پس حكمت و لطف الهي اقتضا دارد كه قرآن به طور سالم و دست نخورده در دسترس انسانها قرار گيرد تا بتوانند براي پيمودن راه سعادت دنيا و آخرت خود از آن بهره گيرند.

ب) دليل قرآني: يكي از آيات قرآن كه بر عدم تحريف قرآن دلالت دارد، آيه نه از سوره حجر است انّا نَحنُ نَزّلنَا الذكرَ و انّا لَهُ لَحَفظون، يعني ما قرآن را فرو فرستاديم و خود، از آن نگهداري و محافظت ميكنيم. با توجه به اين آيه ميگوييم:

1- خداوند حفظ قرآن را بر عهده گرفته و آن را تضمين كرده است. 2- آنچه را خداوند محافظت كند، محال است مورد دستبرد و تحريف (كم يا زياد شدن) قرار گيرد. نتيجه: پس مُحال است قرآن مورد تحريف قرار گيرد.( جهت آگاهي بيشتر، به كتاب قرآن شناسي، مصباح يزدي، ج، ص، مؤسسه آموزشي و پژوهشي امام خميني(ره) و الميزان، علامه طباطبايي، ج 12، ص 101، طبع بيروت، ذيل آيه مذكور مراجعه كنيد. )

ج) دليل روايي: روايات دال بر مصونيت قرآن از تحريف، فراوان است. يكي از آنها، حديث معروف ثقلين است كه شيعه و اهل سنت آن را به صورت متواتر از پيامبر9 نقل كردهاند. در اين حديث آمده است كه: قرآن و اهل بيت: دو گوهر گران سنگند و مادام كه امّت اسلام با آن دو چنگ زنند، هرگز گمراه نخواهند شد. اين دو، از هم جدا نميگردند تا آنكه در حوض (قيامت) بر من وارد شوند.

اين حديث با صراحت اعلام ميكند كه قرآن براي هميشه و تا روز قيامت محفوظ است، زيرا اگر تحريف شده باشد، چنگ زدن به آن نه تنها انسان را هدايت نميكند، بلكه باعث گمراهي او نيز ميشود، و اين، با كلام پيامبر9 در اين حديث و همچنين احاديثي كه در حوداث و جريانهاي فكري و اجتماعي و... براي بازشناسي حق از باطل ما را به قرآن ارجاع دادهاند، و قرآن را پناهگاهي مطمئن معرفي كردهاند منافات دارد.( قرآن شناسي، همان، صو مصونيت قرآن را تحريف، محمّدهادي معرفت، ترجمه محمّد شهرابي ص، انتشارات دفتر تبليغات اسلامي و الميزان، همان، ص 107. )

د) شواهد تاريخي: در طول تاريخ، شواهدي وجود دارد كه قرآن سالم مانده و تحريف نشده است. بعضي از اين شواهد عبارتند از: علاقه زياد عرب به قرآن به دليل فصاحت و بلاغت و آهنگ معجزهآساي آن، انس فراوان مسلمانان با قرآن و حفظ و تلاوت آن در زمان پيامبر9 و بعد از ايشان، تقدس قرآن نزد مسلمانان و حساس بودن آنان به هر گونه تغيير در آن، دستورها و توصيههاي ويژه پيامير اسلامدر مورد تلاوت، نوشتن، حفظ و جمعآوري قرآن، تهيه كردن نسخههاي متعدد از قرآن و فرستادن به كشورهاي اسلامي و... همه اينها شاهدي بر سالم ماندن قرآن و خدشهدار نشدن از سوي دشمنان است. مگر ممكن است قرآن تحريف شده باشد، ولي علي ابنابيطالب و امامان معصوم: و بعد از آنها علماي اسلام - كه حافظ و مبيّن قرآن بودهاند- ساكت نشسته و چيزي نگفته باشند؟ حتي يك مورد هم ثابت نشده كه امامان معصوم: مثلاً گفته باشند اين مورد از قرآن تحريف شده است.( قرآن شناسي، همان، صو درسنامه علوم قرآني، حسين جوان آراسته، ص، دفتر تبليغات اسلامي و... . ) بنابر اين، با وجود دلايلي كه ذكر شد و دليلهاي ديگر، قرآن هرگز دستخوش تحريف نشده و نخواهد شد.